24 เพลง Beatles ที่ John Lennon ไม่ปลื้ม

หน้านี้จะพูดถึงเพลงของ The Beatles ทั้ง 24 เพลงที่ John lennon ไม่ปลื้ม จะด้วยเหตุผลอะไรก็ตามแต่ แต่เป็นเหตุผลส่วนตัวของจอห์น ที่ไม่น่าจะทำให้แฟนเพลงของจอห์นเกลียดเพลงนั้นตามไปด้วย เพียงแต่อยากนำมาลงให้อ่านเพื่อให้เห็นมุมมองของศิลปินผู้ยิ่งใหญ่ว่า เขามีความเห็นอย่างไรกับเพลงนั้นๆ

เพลงในลิสต์มี 24 พลง แต่จะค่อยๆทยอยเอามาลงให้อ่าน เพลงที่ลงมาใหม่จะวางอยู่บนสุด ส่วนเพลงที่เขียนไปก่อนหน้านี้จะขยับลงไปด้านล่างตามลำดับ ดังนั้นสำหรับวันนี้ จะมีเพลงให้อ่านเพียง 4 เพลงนะครับ ติดตามอ่านกันเลย..

‘Lady Madonna’ (1967)

เพลงนี้เสียงร้องของพอลฟังดูแปลกๆ ริงโก้เลยตั้งข้อสังเกตว่าฟังเหมือนเพลง Elvis แต่คงไม่ได้หมายถึงเสียงร้อง แต่ฟังเป็นเพลงของเอลวิสจริงๆ แม้แต่ช่วงที่เสียงขึ้นสูงก็ตาม ริงโก้ให้ความเห็นแบบนี้ ใครลองพยายามนึกถึงเอลวิสร้องเพลงนี้ดู คงจะเห็นด้วยไม่มากก็น้อย

แต่พอลเล่าว่าที่เขาทำเสียงร้องไม่เหมือนตัวเขาเอง เพราะตอนที่พอลเขียนเพลงนี้ออกมาเป็นแนว "bluesy boogie-woogie" ด้วยเปียโน เขานึกถึง fats Domino หนึ่งในตำนานร็อคแอนด์โรลยุคบุกเบิกที่เล่นเปียโนเป็นเอกลักษณ์ เขาจึงร้องออกมาในภาพของ Fats Domino ในความทรงจำอันน่าประทับใจ เสียงจึงออกมาไม่เหมือนตัวเองนั่นเอง

แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่จอห์นไม่ชอบเพลงนี้ (ใครๆก็รู้ว่าเอลวิสกับจอห์นไม่ลงรอยกัน) เพราะโดยส่วนตัวแล้วจอห์นชอบเสียงเปียโนในเพลงนี้มาก แต่จอห์นติงเพลงนี้ว่าเป็นเพลงที่ไม่เคยออกไปไหนเลย ถ้าคุณเป็นนักร้องก็สมควรเก็บเพลงนี้ไว้ในเงามืด อะไรทำนองนั้น ความหมายจริงๆจะเป็นอย่างไรนั้นคงต้องขยายความกันต่อไป ถ้ามีโอกาสได้เจอข้อมูลลึกๆนะครับ

‘Cry Baby Cry’ (1968)

ตอนที่ทำอัลบั้ม White Album จอห์นมีความสุขที่จะนำเสนอเพลงนี้ ตอนแรกเขาเล่นกับเปียโนซ้ำแล้วซ้ำเล่า จอห์นบอกว่าเขาเล่นเพลงนี้ไปเรื่อยๆ และมันจะวนกลับมาที่เดิมตราบใดที่เขาต้องการ เป็นเพลงที่ได้ไอเดียมาจากโฆษณาชิ้นหนึ่ง

แต่เมื่อเวลาผ่านไป 12 ปีในปีสุดท้ายของชีวิตจอห์น เขานิยามเพลงนี้เป็นเพียงแค่เศษขยะชิ้นหนึ่งเท่านั้นเอง..

‘When I’m Sixty Four’ (1967)

เพลงที่พอลคิดถึงเมื่อเริ่มทำคอนเซปอัลบั้มอย่าง Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band แต่สำหรับจอห์นแล้วเขาจัดให้เป็นเพลงรุ่นคุณยาย เขาไม่มีทางจะเขียนเพลงแนวนี้ และไม่มีวันที่จะแม้แต่คิด

พอลพูดถึงเพลงนี้ว่า ตัวเลข "64" เป็นตัวเลขที่มาจาก "65" ซึ่งเป็นวัยเกษียณในอังกฤษ แต่มันดูง่ายเกินไปและไม่ชวนน่าสงสัย เขาจึงใช้เลข "64" ซึ่งยังง่ายต่อการเขียนเพลงอีกด้วย

Twist and Shout (1963)

จอห์นเกลียดเพลงนี้ คงเป็นเพราะเหนื่อยกับการบันทึกเสียงทั้งวันกับอัลบั้มเปิดตัว Please Please Me เมื่อวันที่ 11 กุมภาพันธ์ ปี 1963 พวกเขาใช้เวลามากกว่า 12 ชั่วโมงในการทำงานโดยหยุดพักเพียงเล็กน้อย อีกทั้งจอห์นยังมีไข้ด้วยทำให้เสียงแย่ลง และต้องมารับมือกับเพลงร็อคตะเบ็งเสียงอย่าง Twist and Shout อีก..จึงไม่แปลกที่จอห์นจะฝันร้ายกับเพลงนี้..และอีกมุมหนึ่งจอห์นเคยพูดถึงเพลงนี้ในช่วงเวลานั้นว่า